شاگردی نزد استادش رفت و گفت:

- در طی سالها به دنبال روشنایی و نور الهی بوده و احساس می کنم که به آن نزدیک شده ام،می خواستم بدانم که قدم بعدی من چه می تواند باشد.
استاد پرسید:
- و شما چگونه امرار معاش می کنید؟
- هنوز تامین معاش خود را یاد نگرفته ام و پدر و مادرم به من کمک می کنند.در هر حال اینها مسائلی جزئی هستند.
استاد می گوید:
- قدم بعدی خیره شدن به خورشید برای نیم دقیقه می باشد.
و شاگرد هم اطاعت می کند.
هنگامیکه نیم دقیقه به پایان رسید،استاد از شاگرد خواست تا منظره اطرافش را توصیف کند.
شاگرد پاسخ داد:
- نمی توانم چیزی ببینم.خورشید چشمانم را خیره کرده و قادر به دیدن چیزی نیستم.
استاد گفت:
- انسانی که فقط به دنبال روشنایی بوده و مسئولیت هایش را به گردن دیگران می اندازد،موفق به دستیابی به روشنایی و نورالهی نخواهد شد.وقتی که کسی چشمانش را به خورشید می دوزد،سرانجام کور خواهد شد.